ارزیابی کمی عملکرد تقاطع‌های غیرهمسطح از دید استفاده کنندگان (نمونه موردی: شهر ارومیه،تقاطع غیر همسطح مدرس)

در معابر شهری وقتی بهبود وضعیت یک تقاطع مد نظر قرار می گیرد، یکی از پیشنهادات برای افزایش کارایی تقاطع‌ها، ساخت تقاطع‌های غیر همسطح می باشد. با توجه به اینکه رابطه شهر و استفاده کنندگان از شهر دو سویه است بهره مندی از نظرات شهروندان می‌تواند در راستای بهبود کارایی تقاطع‌های غیر همسطح مفید باشد.هدف از این تحقیق ارزیابی عملکرد تقاطع غیر همسطح بر اساس متغیرهایی چون ایمنی عابران پیاده و دوچرخه، عملکرد چپگردها و سازگاری با محیط کالبدی اطراف می‌باشد. برای نیل به این هدف ابتدا مقالات و کتب موجود در این زمینه مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت، سپس تعداد40  پرسشنامه که اعتبار آن بر اساس آلفای کرونباخ با مقدار752/0 تأیید شده است بین استفاده کننده گان از تقاطع غیرهمسطح توزیع شده و برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون تاوکندالC وضریب اسپیرمن استفاده شده است. نتایج بدست آمده از تحلیل دو آزمون فوق بیانگر آن است که بین ایمنی عابران پیاده، دوچرخه و عملکرد چپ گردها و نیز سازگاری تقاطع غیرهمسطح با محیط کالبدی اطراف ارتباط معناداری وجود دارد.